LUDVIG EIKAAS (1920-2010) Målaren, grafikaren, teiknaren og skulptøren Ludvig Eikaas frå Jølster var ein av den norske etterkrigstidas mest markante biletkunstnarar. Han var ein av pionerane innanfor non-figurativ kunst, i lag med Gunnar S. Gundersen, Odd Tandberg, Tor Hoff, Inger Sitter, Jakob Weidemann og Knut Rumohr, på slutten av 1940-talet. Eikaas gjekk relativt raskt attende til eit meir figurativt, men abstrahert og forenkla formspråk. Han er særleg kjend for sine tresnitt og mange portrett og sjølvportrett, ofte med overraskande og humoristiske vinklingar. Han var ein utprøvande og spontan kunstnar som aldri slo seg til ro med ein teknikk og eitt bestemt uttrykk. Han var mellom anna den første som tok i bruk hardplast i skulptur. Eikaas flytta i ung alder til Oslo kor han studerte ved Statens Håndverks- og Kunstindustriskole og deretter ved Statens Kunstakademi og Kunstakademiet i København. Han debuterte på Høstutstillingen i 1946 og har sidan den tid hatt mange utstillingar i inn- og utland. Frå 1970 var han professor ved Statens Kunstakademi, og i perioden 1981-83, rektor same stad. Eikaas er representert i om lag 10 norske kunstmuseum i tillegg til Statens Museum for Kunst i København, Brooklyn Museum of Art i New York, Grand Palais i Paris og Galleria degli Uffizi i Firenze. Han var gift med tekstilkunstnaren Synnøve Anker Aurdal (1908 – 2000). I 2000 vart Eikaas utnemnd til Riddar av første klasse, St Olavs Orden, for kunsten han har skapt og si formidlingsevne. http://www.sfk.museum.no/nn/node/37